الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام
في قولِهِ تعالى : «الَّذِينَ آتَيناهُمُ الكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ
تِلاوَتِهِ »: يُرَتِّلُونَ آياتِهِ ، ويَتَفَهَّمونَ مَعانِيَهُ ، ويَعمَلُونَ بأحكامِهِ ، ويَرجُونَ
وَعدَهُ ، ويَخشَونَ عَذابَهُ ، ويَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ ، ويَعتَبِرُونَ أمثالَهُ ، ويَأتُونَ أوامِرَهُ ، ويَجتَنِبونَ نَواهِيَهُ . ما هُو واللّه
بحِفظِ آياتِهِ وسَردِ حُروفِهِ ، وتِلاوَةِ سُوَرِهِ ودَرسِ أعشارِهِ وأخماسِهِ ، حَفِظُوا حُروفَهُ وأضاعُوا حُدودَهُ ،
وإنّما هو تَدَبُّرُ آياتِهِ ، يقولُ اللّهُ تعالى : «كِتابٌ أنْزَلناهُ إلَيكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّروا آياتِهِ » .
امام صادق عليهالسلام
- درباره آيه «كسانى كه به آنان كتاب داديم ، آن را تلاوت مىكنند آن گونه كه حقّ تلاوت آن است» بقره ، آيه 121 .- : آياتش را روشن و شمرده مىخوانند ، سعى مىكنند معانيش را بفهمند ، احكام و فرامينش را به كار مىبندد ، به وعدهاش اميدوارند ، از عذابش مىترسند ، از داستانهايش سرمشق مىگيرند ، از مثلهايش پند مىگيرند ، امرهايش را به جا مىآورند و از نهىهايش دورى مىكنند . به خدا سوگند كه حقّ تلاوت قرآن به حفظ آيات و پشت سر هم خواندن حروف و كلماتش و تلاوت سورههايش و تكرار ده جزو و پنج جزو آن نيست . (برخى) حروف و كلماتش را حفظ كردند و حدود و معانيش را فرو گذاشتند ، بلكه به تدبّر و تأمّل در آيات آن است ؛ خداوند متعال مىفرمايد : «كتابى است خجسته كه سوى تو فرو فرستاديم ، تا در آيات آن تدبّر كنند» .