الإمامُ الكاظمُ عليهالسلام
لَمّا دَخَلَ على رجُلٍ قـد غَرِقَ فـي
سَكَراتِ المَوتِ : المَوتُ هُو المَصْفاةُ يُصَفّي المؤمنينَ مِن ذُنوبهِم فيكونُ آخِرُ ألَمٍ يُصيبُهُم كَفّارَةَ آخِرِ وِزرٍ
بَقِيَ علَيهِم ، ويُصَفّي الكافِرينَ مِن حَسَناتِهِم فيكونُ آخِرَ لَذّةٍ أو راحَةٍ تَلحَقُهُم ، وهُو آخِرُ ثَوابِ حسَنَةٍ تكونُ
لَهُم ... .
امام كاظم عليهالسلام
- هـنگامى كـه نزد مردى رفت كه در سكرات مرگ فرو رفته بود- : مرگ صافىاى است كه مؤمنان را از گناهانشان صاف مىكند و آخرين دردى است كه به عنوان كفّاره آخرين گناهى كه در وجودشان مىباشد به آنها مىرسد و كافران را نيز از حسناتشان صاف مىسازد و آخرين خوشى يا آسايشى است كه به عنوان آخرين پاداش حسنهاى كه دارند ، به ايشان مىرسد ... .