عنه عليهالسلام :
إذا كانَ يومَ القِيامَةِ نادى مُنادٍ : أينَ الصَّدودُ لِأولِيائي ؟
فيَقومُ قَومٌ لَيسَ عَلى وُجوهِهِم لَحمٌ ، فيُقالُ : هؤلاءِ الّذينَآذَوُا المُؤمِنينَ ونَصَبوا لَهُم وعانَدوهُم وعَنَّفوهُم في دِينِهِم ،
ثُمَّ يُؤمَرُ بهِم إلى جَهَنَّم .
امام صادق عليهالسلام :
چـون روز قـيامـت شـود ، آواز دهـندهاى بانگ برآورد : كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (يا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند) ؟ پس ، گروهى كه در چهرهشان گوشتى وجود ندارد ، برخيزند ؛ گفته شود : اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند ؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند .