لاتُمارِ فَيَذهَبَ بَهاؤُكَ ، ولاتُمازِح فَيُجتَرَأَ عَلَيكَ؛
جدال مكن ، كه هيبتت برود ، و شوخى مكن ، كه بر تو گستاخ شوند.
------------------------------------------------------
مَن رَضِىَ بِدونِ الشَّرَفِ مِنَ المَجلِسِ لَم يَزَلِ اللّهُ ومَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيهِ حَتّى يَقُومَ؛
هر كه به پاييننشستن در مجلس خرسند باشد ، خدا و فرشتگان ، همچنان بر او رحمت فرستند تا برخيزد.
------------------------------------------------------
إيّاكَ وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَى الهَلَكَةِ؛
از افشاى اسرار و رياستجويى بپرهيز ؛ زيرا اين دو به هلاكت كشانند.
------------------------------------------------------
اَلإشراكُ فِي النّاسِ أخفى مِن دَبيبِ النَّملِ عَلَى المِسحِ الأسوَدِ في اللَّيلَهِالمُظلِمَةِ؛
شرك آورى در ميان مردم ، از جنبش مور بر پلاس سياه در شب تار ، پنهانتر است.
------------------------------------------------------
حُبُّ الأبرارِ لِلأبرارِ ثَوابٌ لِلأبرارِ وحُبُّ الفُجّارِ لِلأبرارِ فَضيلَةٌ لِلأبرارِ؛
محبّت نيكان به نيكان ، ثوابى براى نيكان است و محبّت بَدان به نيكان ، فضيلتى براى نيكان است.
------------------------------------------------------
مِنَ الجَهلِ الضِّحكُ مِن غَيرِ عَجَبٍ؛
خنده بيجا از نادانى است.
------------------------------------------------------
مِنَ الفَواقِرِ الَّتي تَقصِمُ الظَّهرَ جارٌ إن رَأى حَسَنَةً أطفَأَها وإن رَأى سَيِّئَةً أفشاها؛
از جمله بلاهاى كمرشكن ، آن همسايهاى است كه چون نيكى بيند ، نهانش دارد و چون بدى بيند ، آن را فاش كند.
------------------------------------------------------
إتَّقُوا اللّهَ وكُونوا زَينا ولاتَكونُوا شَينا؛
از خدا پروا كنيد و موجب آراستگى (و آبرومندى) باشيد ، نه مايهزشتى (و بدنامى).
------------------------------------------------------
بِئسَ العَبدُ عَبدٌ يَكونُ ذاوَجهَينِ وذالِسانَينِ؛
چه بد بندهاى است بندهاى كه دورو و دو زبان باشد!
------------------------------------------------------
اَلغَضَبُ مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ ؛
خشم ، كليد هر بدى است.
------------------------------------------------------
أقَلُّ النّاسِ راحَةً الحَقودُ؛
كينهور ، كم آسايشترينِ مردم است.
------------------------------------------------------
قَلبُ الأحمَقِ في فَمِهِ وفَمُ الحَكيمِ في قَلبِهِ؛
دل بىخرد در دهانش ، و دهان فرزانه در دلش است.
------------------------------------------------------
لايَشغَلكَ رِزقٌ مَضمونٌ عَن عَمَلٍ مَفروضٍ؛
مبادا كه روزىِ ضمانت شده از كار واجب ، بازت دارد.
------------------------------------------------------
ما تَرَكَ الحَقَّ عَزيزٌ إلاّ ذَلَّ ولا أخَذَ بِهِ ذَليلٌ إلاّ عَزَّ؛
هيچ عزّتمندى حق را ترك نكند ، مگر آن كه خوار شود ، و هيچ خوارى بهحق نگرايد ، مگر آنكه عزّت يابد.
------------------------------------------------------
خَصلَتانِ لَيسَ فَوقَهُما شَىءٌ : الإيمانُ بِاللّهِ ونَفعُ الإخوانِ؛
دو خصلت است كه وراى آن دو ، چيزى نباشد : ايمان به خدا و سودرساندن به برادران.
------------------------------------------------------
جُرأةُ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ في صِغَرِهِ تَدعُو إلَى العُقوقِ في كِبَرِهِ؛
گستاخى فرزند بر پدر خود در خُردى ، به عاقّ او در بزرگىانجامد.
------------------------------------------------------
اَلتَّواضُعُ نِعمَةٌ لايُحسَدُ عَلَيها؛
فروتنى ، نعمتى است كه بر آن حسد نبرند.
------------------------------------------------------
مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ومَن وَعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ؛
هر كه برادرش را نهانى پند دهد ، او را آراسته است ، و هر كه برادرش را درحضور ديگران پند دهد ، او را سرافكنده كرده است.
------------------------------------------------------
ما أقبَحَ بِالمُؤمِنِ أن تَكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ؛
چه زشت است براى مؤمن ، به چيزى دل بندد كه خوارش سازد.
------------------------------------------------------
لَيسَتِ العِبادَةُ كَثرَةَ الصّيامِ وَالصَّلوةِ وإنَّمَا العِبادَةُ كَثرَةُ التَّفَكُّرِ في أمرِ اللّهِ؛
عبادت به بسيارىِ روزه و نماز نيست . همانا عبادت ، انديشيدنِ بسيار در كار خداوند است.