الإمام عليّ عليهالسلام :
القَلبُ المُحِبُّ للّهِِ يُحِبُّ كَثيرا النَّصَبَ للّهِِ ، وَالقَلبُ اللاّهي عَنِ اللّهِ يُحِبُّ الرّاحَةَ ، فَلا تَظُنَّ يَابنَ آدَمَ أنَّكَ تُدرِكُ رِفعَةَ البِرِّ بِغَيرِ مَشَقَّةٍ ؛ فَإِنَّ الحَقَّ ثَقيلٌ مُرٌّ ، وَالباطِلَ خَفيفٌ حُلوٌ وَنِيٌّ .
امام على عليهالسلام :
قلب دوستدار خدا ، رنج و زحمت براى خدا را بسيار دوست دارد و قلب بىخبر از ياد خدا ، آسايش را دوست دارد . پس اى آدميزاد ! گمان مبر كه مقام والاىِ نيكى را بى سختى به دست مىآورى؛ زيرا حق ، سنگين و تلخ است و باطل ، سَبُك ، شيرين و سست .
------------------------------------------------------
الإمام الصادق عليهالسلام :
إنَّ اللّهَ تَبارَكَ وتَعالى أوحى إلى داودَ عليهالسلام : ما لي أراكَ وحدانا ؟!
قالَ : هَجَرتُ النّاسَ وهَجَروني فيكَ .
قالَ : فَما لي أراكَ ساكِتا ؟!
قالَ : خَشيَتُكَ أسكَتَتني .
قالَ : فَما لي أراكَ نَصِبا ؟!
قالَ : حُبُّكَ أنصَبَني .
امام صادق عليهالسلام :
خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به داوود عليهالسلام وحى كرد : «چرا تنهايت مىبينم ؟».
گفت : «در راه تو از مردم بريدهام و آنان از من بريدهاند» .
خداوند فرمود : «چرا خاموشت مىبينم ؟».
گفت : «ترس از تو خاموشم كرده است» .
خداوند فرمود : «چرا خستهات مىبينم ؟».
گفت : «محبتّت خستهام ساخته است» .
------------------------------------------------------
عنه عليهالسلام :
كانَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليهالسلام شَديدَ الاِجتِهادِ فِي العِبادَةِ ؛ نَهارَهُ صائِمٌ ولَيلَهُ قائِمٌ ، فَأَضَرَّ ذلِكَ بِجِسمِهِ ، فَقُلتُ لَهُ : يا أبَة ، كَم هذَا الدُّؤوبُ ؟!
فَقالَ : أتَحَبَّبُ إلى رَبّي لَعَلَّهُ يُزلِفُني .
امام صادق عليهالسلام :
على بن حسين عليهالسلام در كار عبادت ، بسيار مىكوشيد . روز را روزهدار بود و شب را شبزنده دار . اين كار به بدنش زيان زد . از اين رو به او گفتم : «پدر ! اين پيوستگى و زحمت ديدن در عبادت تا كى و براى چيست ؟».
فرمود : «بدين ترتيب ، با پروردگارم دوستى مىكنم ، تا مرا به خود ، نزديك سازد» .