الكافي عن سيف التّمار :
مَرِضَ بَعضُ رُفَقائِنا بِمَكَّةَ وبُرسِمَ ، فَدَخَلتُ عَلى أبي عَبدِاللّهِ عليهالسلام فَأَعلَمتُهُ .
فَقالَ لي : اِسقِهِ سَويقَ الشَّعيرِ ؛ فَإِنَّهُ يُعافى إن شاءَ اللّهُ ، وهُوَ غِذاءٌ في جَوفِ المَريضِ .
قالَ : فَما سَقَيناهُ السَّويقَ إلاّ يَومَينِ - أو قالَ : مَرَّتَينِ - حَتّى عُوفِيَ صاحِبُنا .
الكافى
- به نقل از سيف تمّار: يكى از همراهانمان در مكّه به بيمارى بَرسام ، مبتلا شد . من به حضور امام صادق عليهالسلام رفتم و او را آگاهاندم .
به من فرمود : «سويق جو به او بخوران ؛ چرا كه به خواست خداوند ، بهبود خواهد يافت . آن ، غذايى در درون تن بيمار است» .
ما جز دو روز (يا دو بار) به او سويق نداديم ، مگر اين كه همراه ما ، بهبود يافت .