عنه عليهالسلام
مِن كِتابهِ للأشتَرِ لَمّا وَلاّهُ مِصرَ : ولْيَكُن أحَبَّ
الاُمورِ إلَيكَ أوسَطُها في الحَقِّ ، وأعَمُّها في العَدِل ، وأجمَعُها لرِضا الرَّعِيَّةِ ؛فإنَّ سُخطَ العامَّةِ يُجحِفُ برِضا
الخاصَّةِ ، وإنَّ سُخطَ الخاصَّةِ يُغتَفَرُ مَع رِضا العامَّةَ . ولَيسَ أحَدٌ مِن الرَّعِيَّةِ أثقَلَ علَى الوالِي مَؤونَةً في
الرَّخاء ، وأقَلَّ مَعونَةً لَهُ في البَلاءِ ، وأكرَهَ للإنصافِ ، وأسألَ بالإلحافِ ،
وأقَلَّ شُكرا عِندَ الإعطاءِ ، وأبَطأ عُذرا عِندَ المَنعِ ، وأضعَفَ صَبرا عِندَ مُلِمّاتِ الدَّهرِ ، مِن أهلِ الخاصَّةِ . وإنّما
عِمادُ الدِّينِ وجِماعُ المُسلمينَ والعُدَّةُ للأعداءِ : العامَّةُ مِن الاُمَّةِ ، فلْيَكُنْ صِغوُكَ لَهُم ، ومَيلُكَ مَعهم .
امام على عليهالسلام
- در همان فـرمان- : بـايـد ميانهروى در حقّ و گستراندن عدالت و عمل به آنچه كه بيش از هر چيز رضايت مردم را فراهم مىآورد ، محبوبترين كارها در نزد تو باشد ؛ زيرا نارضايى عموم مردم رضايت خواصّ را بىاثر مىسازد و نارضايتى خواص، با رضايت عموم مردم ، بخشوده مىشود . و هيچ يك از افراد ملّت همچون طبقه خواصّ نيست ؛ زيرا اين طبقه در هنگام آسايش بار سنگينترى بر دوش حكمران هستند و در گرفتارىها و مشكلات كمتر به او كمك مىكنند ، دادگرى را ناخوش مىدارند ، خواستهها و توقّعات بيشترى دارند ، اگر به آنها چيزى داده شود ، كمتر قدردانى مىكنند و اگر دريغ شود ديرتر عذر مىپذيرند و در پيشامدهاى ناگوار روزگار ناشكيباترند . ستون دين و جامعه مسلمانان و نيروى هميشه آماده در برابر دشمنان ، در حقيقت همان عموم مردم است . پس بايد گرايش تو به آنان باشد .