الكافي عن جميل بن صالح :
قُلتُ لِأَبي عَبدِاللّهِ عليهالسلام : إنَّ لَنا فَتاةً كانَت تَرَى الكَوكَبَ مِثلَ الجَرَّةِ .
قالَ : نَعَم ، وتَراهُ مِثلَ الحُبِّ .
قُلتُ : إنَّ بَصَرَها ضَعُفَ .
فَقالَ : اُكحُلها بِالصَّبِرِ وَالمُرِّ وَالكافورِ أجزاءً سَواءً .
فَكَحَلناها بِهِ فَنَفَعَها .
الكافى
- به نقل از جميل بن صالح: به امام صادق عليهالسلام گفتم: دختر جوانى داريم كه ستاره را به سانِ كهكشان مىبيند.
فرمود: «خوب! و گاه نيز آن را به سان يك دانه مىبيند».
گفتم: چشمش ضعيف شده است.
فرمود: «آن را به گياه سبر و تلخه و كافور ، به سهمهاى برابر ، سرمه كن».
وى را بدان چيزها سرمه كرديم و برايش سودمند افتاد.
------------------------------------------------------
الكافي عن ابن محبوب عن رجل :
دَخَلَ رَجُلٌ عَلى أبي عَبدِاللّهِ عليهالسلام وهُوَ يَشتَكي عَينَيهِ .
فَقالَ لَهُ : أينَ أنتَ عَن هذِهِ الأَجزاءِ الثَّلاثَةِ : الصَّبرِ ، وَالكافورِ ، وَالمُرِّ؟
فَفَعَلَ الرَّجُلُ ذلِكَ فَذَهَبَت عَنهُ .
الكافى
- به نقل از ابن محبوب ، از راوى ديگرى: مردى كه چشمدرد داشت ، بر امام صادق عليهالسلام وارد شد. امام عليهالسلام به او فرمود: «چرا از اين سه چيز: گياه سبر ، كافور و تلخه ، غافلى؟» .
مرد ، آن كار را انجام داد و چشم دردِ او از ميان رفت.
------------------------------------------------------
طبّ الأئمّة :
عَن عُمَرَ بنِ تَوبَةَ عَن أبيهِ عَنِ الصّادِقِ عليهالسلام أنَّ رَجُلاً شَكا إلَيهِ بَياضا في عَينِهِ ، ووَجَعا في ضِرسِهِ ، ورِياحا في مَفاصِلِهِ ، فَأَمَرَهُ أن يأخُذَ فُلفُلاً أبيَضَ ودار فُلفُل ، مِن كُلِّ واحِدٍ وَزنَ دِرهَمَينِ ، ونُشادُرا جَيِّدا صافِيا وَزنَ دِرهَمٍ ، وَاسحَقها كُلَّها وَانخَلها ، وَاكتَحِل بِها في كُلِّ عَينٍ ثَلاثَةَ مَراوِدَ ، وَاصبِر عَلَيها ساعَةً ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ البَياضَ ، ويُنَقّي لَحمَ العَينِ ، ويُسَكِّنُ الوَجَعَ بِإِذنِ اللّهِ تَعالى ، فَاغسِل عَينَيكَ بِالماءِ البارِدِ وَأتبِعهُ بِالإِثمِدِ .
طبّ الأئمّة عليهمالسلام
: از عُمر بن توبه ، از پدرش ، درباره امام صادق عليهالسلام نقل شد كه مردى نزد آن حضرت از سفيدىاى در چشمش ، دردى در دندانش و بادى در مفصلهايش اظهار ناراحتى كرد. امام عليهالسلام به او فرمود كه قدرى فُلفُل سفيد و قدرى دار فلفل ، از هر كدام به وزن يك درهم ، و نيز به وزن يك درهم ، نشادر بر دارد.
[سپس فرمود:] «همه اينها را بساب و غربال كن و در هر چشمى از اين مخلوط ، سه ميل سرمه كن و دَمى آن را نگهدار كه به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى را ريشهكن مىكند ، گوشت چشم را تميز مىكند و درد را تسكين مىدهد. پس چشمانت را با آب سرد بشوى و در پىِ آن ، با سرمه سياه ، سرمه كن» .
------------------------------------------------------
الإمام الصادق عليهالسلام :
نِعمَ الدُّهنُ البَنَفسَجُ ، لَيَذهَبُ بِالدّاءِ مِنَ الرَّأسِ وَالعَينَينِ ؛ فَادَّهِنوا بِهِ .
امام صادق عليهالسلام :
بنفشه ، چه نيكو روغنى است! درد را از سر و از چشمان مىبَرَد. آن را به خود بماليد.