الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام :
جاءَ رجُلٌ مُوسِرٌ إلى رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم نَقِيُّ
الثَّوبِ فَجَلَسَ إلى رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم ، فجاءَ رَجُلٌ مُعسِرٌ دَرِنُ الثَّوبِ
فَجَلَسَ إلى جَنبِ المُوسِرِ ، فَقَبَضَ المُوسِرُ ثيابَهُ مِن تَحتِ فَخِذَيهِ ، فقالَ لَهُ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم : أخِفتَ أن يَمَسَّكَ
مِن فَقرِهِ شَيءٌ ؟! قالَ : لا ، قالَ : فَخِفتَ أن يُصيبَهُ مِن غِناكَ شَيءٌ ؟! قالَ : لا ، قالَ : فَخِفتَ أن يُوَسِّخَ ثِيابَكَ ؟!
قالَ : لا ، قالَ : فما حَمَلَكَ على ما صَنَعتَ ؟ فقالَ : يا رسولَ اللّه ، إنَّ لي قَرينا يُزَيِّنُ لي كُلَّ قَبيحٍ ، ويُقَبِّحُ لي كُلَّ
حَسَنٍ ، وقد جَعَلتُ لَهُ نِصفَ مالي !
فقالَ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم للمُعسِرِ : أتَقبَلُ ؟ قالَ : لا ، فقالَ لَهُ الرَّجُلُ : ولِمَ ؟! قالَ : أخافُ أن يَدخُلَني ما دَخَلَكَ !
امام صادق عليهالسلام :
مـرد ثروتمندى بـا لباسهايى نـو و پـاكيزه خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم آمد و كنار آن حضرت نشست . پس از او مردى درويش با جامههاى ژوليده و چركين وارد شد و پهلوى آن مرد نشست . مرد توانگر جامه خود را از زير ران او كشيد و جمع كرد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم به او فرمود : ترسيدى كه چيزى از فقر او به تو رسد ؟ عرض كرد : نه . فرمود : ترسيدى از دارايى تو چيزى به او رسد ؟ عرض كرد : نه . فرمود : ترسيدى لباست را كثيفكند ؟ عرض كرد : نه . فرمود : پس چرا اين كار را كردى ؟ عرض كرد : اى پيامبر خدا ! من همدمى (شيطانى) دارم كه هر كار زشتى را در نظرم زيبا جلوه مىدهد وهر كار خوبى را برايم زشت نمايش مىدهد . اكنون نصف مال خود را به اين مرد بخشيدم . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم به آن مرد تهيدست فرمود : تو مىپذيرى ؟ عرض كرد : نه . مرد ثروتمند به او گفت : چرا ؟ گفت : مىترسم حالتى كه به تو راه يافت ، به من هم راه يابد !.